Nigdy nie przepadałam za wierszami jednak wszystko się zmieniło, gdy pewnego dnia wpadłam na bloga Miryokuteki-Miho
http://kira-kira-kokoro.blogspot.com/
Dziewczyna piszę świetne wierszę, a więc od czasu do czasu czytam Jej twórczość.
Za Jej pozwoleniem umieszczę tutaj jeden:)
Drastycznie – 15.05.2012:
Ciemne ulice czarnego miasta
porosły gęstym, lepkim snem.
Ciche uliczki czarnego miasta
wiążą w supełki ciepłe widziadła.
Cierpliwe latarnie czarnego miasta
świecą nawet w nocy żółcią.
Ciekawi ludzie czarnego miasta
mają ciężkie sny o widziadłach z
żółtymi oczami...
W starym mieście rządzi sen,
szkaradna zjawa, ciekłe halucynogenne
widziadła.
Przygaszone światła noszą zimne
smugi powietrza
smagające po nagich plecach
przechodniów
w złotych kajdanach.
Przegniłe jedzenie czeka na stole
i patrzy na swoją ofiarę
chcąc jej przybić chorobę do skroni.
Kaprawe oczy zielonych krzeseł
parzą każdego siedzącego za karę.
To te wszystkie żywe koszmary.
Z ręką na sercu zapraszam na Jej bloga bo z jak nie ten to pewnie inny wiersz wam się spodoba :)
Spodobał mi się ten wiersz, więc wejdę po więcej :)
OdpowiedzUsuńładny wiersz bardzo :)
OdpowiedzUsuńMa talent dziewczyna ;)
OdpowiedzUsuńŚwietny:)!
OdpowiedzUsuńPiękny wiersz, sama zawsze chciałam coś wymyślić, ale stwierdziłam, ze to nie ma sensu haha:) Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńLubię czytać wiersze, więc z chęcią zajrzę na tego bloga.
OdpowiedzUsuńPrzyjemnie się czyta takie rzeczy :)
OdpowiedzUsuńpiękny wiersz, zaraz odwiedzę bloga autorki :)
OdpowiedzUsuńpiekny wiersz, rzeczywiscie kobietka ma talent ;)
OdpowiedzUsuńJa też odwiedzam jej bloga :) Zapraszam do mnie na bloga! http://fashionmissm.blogspot.com/
OdpowiedzUsuńrzeczywiście utalentowana ;)
OdpowiedzUsuńpiekny
OdpowiedzUsuńcudowny wiersz
OdpowiedzUsuńkojarzy mi się z poezją Plath
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńtrochę zbyt mroczne dla mnie :)
OdpowiedzUsuńJa niestety nie mam czasu na czytanie...:-/
OdpowiedzUsuńInteresting poem...
OdpowiedzUsuńo kurczę, szczery pokłon ku dziewczynie! ;)
OdpowiedzUsuńChętnie autorkę zaraz odwiedzę, uwielbiam poezję, choć ten wiersz jest dość mocny i mroczny:)
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy blog, przypomniały mi się czasy, kiedy też pisałam wiersze..
OdpowiedzUsuńAle fajnie, że wyszkujujesz takie nieznane (przynajmniej dla nas) blogi. suuper!
OdpowiedzUsuńŚciskam, Lona