Ciekawska Magdalena

Czy macie może swojego ulubionego pisarza?
Ja mam ale za to nie jednego.

Do tych pierwszych na pewno należy Carlos Ruiz Zafón.
Moja przygoda z tym pisarzem zaczęła się gdy miałam bodajże 14 lat.

Moja ciocia w domu posiada mini biblioteczkę, którą co jakiś czas uzupełnia kupując książki po czym nawet nie zdąży ich wszystkich przeczytać.
Pewnego dnia przeglądając jej zawartość natrafiłam na na dość grubą książkę (520 stron)
"Cień wiatru" powiedziałam cioci, że ją biorę,a Ona tak na mnie popatrzyła z przymrużeniem oka i zapytała:
-czy Ty naprawdę chcesz to przeczytasz?
-oczywiście,że tak ponieważ zaintrygował mnie ten cmentarz zapomnianych książek
-bo ja sama jeszcze tego nie czytałam
-to ja Ci potem powiem, czy było warto.

Oj było warto.


W letni świt 1945 roku dziesięcioletni Daniel Sempere zostaje zaprowadzony przez ojca, księgarza i antykwariusza, do niezwykłego miejsca w sercu starej Barcelony, które wtajemniczonym znane jest jako Cmentarz Zapomnianych Książek. Zgodnie ze zwyczajem Daniel ma wybrać, kierując się właściwie jedynie intuicją, książkę swego życia. Spośród setek tysięcy tomów wybiera nieznaną sobie powieść "Cień wiatru" niejakiego Juliana Caraxa. 

Zauroczony powieścią i zafascynowany jej autorem Daniel usiłuje odnaleźć inne jego książki i odkryć tajemnicę pisarza, nie podejrzewając nawet, iż zaczyna się największa i najbardziej niebezpieczna przygoda jego życia, która da również początek niezwykłym opowieściom, wielkim namiętnościom, przeklętym i tragicznym miłościom rozgrywającym się w cudownej scenerii Barcelony gotyckiej i renesansowej, secesyjnej i powojennej. 

Kolejną zabawną rzeczą dotyczącą książki tego pisarza spotkała mnie w szkolnej bibliotece,a odbyło się w to  pierwszej klasie technikum ( o tak kawał czasu jeśli chodzi o następną część Jego książki)

Również i tym razem ujrzałam na półce dość sporą książkę ( 608 stron) ale teraz wiedziałam przez kogo jest ona  napisana "Gra anioła"
Następnie to Pani bibliotekarka popatrzyła na mnie z niedowierzaniem, i zapytała
-czy Ty na pewno tą książkę przeczytasz?
-proszę Panią, proszę się nie martwić już pierwszą cześć czytałam.
Od tamtej pory zostałam "pupilkiem" Pani bibliotekarki :)
Szkoda tylko, że już u nas Ona nie pracuję:/

W mrocznej, niebezpiecznej i niespokojnej Barcelonie lat dwudziestych, młody pisarz, żyjący obsesyjną i niemożliwą miłością, otrzymuje od tajemniczego wydawcy ofertę napisania książki, jakiej jeszcze nie było, w zamian za fortunę i, być może coś więcej... Z niezwykłą precyzją powieściopisarską i w charakterystycznym dlań, oszałamiającym stylu, autor "Cienia wiatru" ponownie przenosi nas do Barcelony Cmentarzyska Zapomnianych Książek, by obdarować nas niezwykłą intrygą, romansem i tragedią poprzez labirynt tajemnic, gdzie czar książek, namiętności i przyjaźni splatają się w mistrzowskiej opowieści.

Cenie tego pisarza za to, że potrafi łączyć ze sobą świat zwykłych ludzi ze światem Fantazy.
Przeczytałam Jego kilka książek i z każdej byłam zadowolona.
Oczywiście nie wszystkie są tej grubości.

Carlos Ruiz Zafón ma dużo swoich zwolenników (fanów) jak i anty-fanów ja na pewno należę do tych pierwszych.

A jak jest z wami?

Wiem, wiem rozpisałam się trochę ale mogłabym jeszcze więcej pisać hi hi
Szkoda tylko, że gdy przychodzi czas pisania wypracowania na polski to w mojej głowie pojawia się pustka.