Anonim./PŁOT.

Kiedyś już bardzooo dawno temu wspominałam o tym, że moja ciocia prowadziła bloga, a że lubiła drukować nie które swoje zapiski i innych tak więc w moje ręce trafiły pewne zapisy ANONIMA.
Nie wiem kto to jest/był ale może kiedyś się dowiem....
Przytoczę wam teraz pewną historię..:

PŁOT.

Był sobie pewnego razu chłopiec o złym charakterze. Jego ojciec dał mu woreczek gwoździ i kazał wbijać po jednym w płot okalający ogród za każdym razem, kiedy straci cierpliwość i pokłóci się z kimś. Pierwszego dnia chłopiec wbił w płot 37 gwoździ. W następnych tygodniach nauczył się panować nad sobą i liczba wbijanych gwoździ malała z dnia na dzień:  odkrył, że łatwiej jest panować nad sobą niż wbijać. Wreszcie nadszedł dzień, w którym chłopiec nie wbił w płot żadnego. Poszedł do ojca i powiedział mu, że tego dnia nie wbił żadnego. Wtedy ojciec kazał mu wyciągnąć z płotu jeden gwóźdź każdego dnia, kiedy nie straci cierpliwość i nie pokłóci się z nikim. Mijały dni i w końcu chłopiec mógł powiedzieć ojcu, że wyciągnął z płotu wszystkie gwoździe. Ojciec zaprowadził chłopca do płotu i powiedział "Synu, zachowałeś się dobrze, ale spójrz, ile w płocie jest dziur. Płot nigdy już nie będzie taki, jak dawniej. Kiedy się z kimś kłócisz i mówisz mu coś brzydkiego zostawiasz w nim raną taką jak te.  Możesz wbić człowiekowi nóż, a potem go wyciągnąć ale rana pozostanie. Nieważne, ile razy będziesz przepraszał, rana pozostanie. Rana słowna boli tak samo, jak fizyczna. Przyjaciele są rzadkimi klejnotami, sprawiają, że się uśmiechasz i dodają Ci otuchy. Są gotowi wysłuchać, kiedy tego potrzebujesz, wspierają Cię i otwierają przed Tobą swoje serca".