Smuteczek...

Dzisiaj muszę pożegnać się z moim czworonogiem ;(
Mój piesio ma 11 lat,a  już od ponad 2  lat męczy się z padaczką i nawet leki  nie pomagają tak jak powinny.
Piesek się już widocznie męczy ale ciężko jest mi się z Nim pożegnać.
Myślę jednak, że to czas najwyższy aby mu ulżyć..

ale to takie ciężkie...
wiem pisze bez ładu i składu ale inaczej nie potrafię..
eh:/
muszę znaleźć zajęcie aby nie myśleć

Aktualizacja!
Jest godzina 12.25.
Właśnie wróciłam od weterynarza..
z moim psem ! :)
Nie mogłam Go u spać! 
Był inny weterynarz niż zawsze bo ten do, którego cały czas chodzę dziś nie mógł przyjść i ten drugi powiedział, że hmm to nasza decyzja ale sa jeszcze inne leki..
i ja wtedy to usłyszawszy
-inne leki?
Zabrałam psa i stamtąd wyszłam ;)!
Zostawiłam mamę i brata i na odchodne im powiedziałam ,ze jeśli są inne lekarstwa to trzeba i je wypróbować,a byc może się uda i ta JEgo choroba będzie mniej straszna i męcząca niż teraz-nie chcę później żałować, że nie zrobiłam wszystkiego aby psa uratować.
A więc teraz pisząc  posta mój kochany staruszek (piesek) siedzi-leży sobie koło mnie :)

Podsumowując:

Jestem bardzo głupiutka ale tak kocham swojego pieska, że wypróbuję wszystko tylko aby mu pomóc; mieć go jak najdłużej przy sobie-zresztą sam piesek bardziej żwawo wracał do domu niż szedł-On tez chcę jeszcze żyć- starych ludzi przecież tez nie usypiamy,a więc dlaczego mamy to robić pieskom?